Wiek przedszkolny to najważniejszy okres w życiu każdego człowieka; okres intensywnego rozwoju psychicznego, fizycznego i społeczno-emocjonalnego. Jest to okres jednocześnie intensywnego rozwoju jak i nauki o sobie i otaczającym świecie. Zmysły dziecka wyostrzają się, pozwalając mu coraz konkretniej i dokładniej spostrzegać wszystko to, co go otacza.

Każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie, w odmiennych warunkach środowiskowych i wychowawczych; staje się indywidualnością, różniącą się od swoich rówieśników rozmaitymi cechami zarówno fizycznymi jak i psychicznymi. Jednak u wszystkich dzieci w okresie pomiędzy 3 a 6 rokiem życia zachodzą pewne istotne zmiany w psychice; zmiany typowe i charakterystyczne wyłącznie dla wieku przedszkolnego, pozwalające wyodrębnić ten okres od innych okresów rozwojowych.

Zadaniem naszego przedszkola jest wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka właśnie w tym wieku- poprzez stymulowanie i dostarczanie odpowiednich bodźców. Przedszkole zapewnia warunki do zdobywania nowych umiejętności i systematycznego pogłębiania wiedzy, umożliwia poznawanie świata przez interakcje społeczne z rówieśnikami, samodzielne eksperymentowanie i wszechstronne poznawanie otoczenia. Aby w pełni realizować te cele w naszej codziennej pracy stosujemy różne metody oraz elementy niektórych z nich:

Metoda Aktywnego Słuchania Muzyki Batii Strauss

Praca tą metodą daje dzieciom okazję uczestniczenia w utworze muzycznym, przeniknięcia do jego struktury, a w konsekwencji radosny i rozumny odbiór dzieła (w tym także dzieła muzyki poważnej). Dzieci odczuwają i przeżywają radość współtworzenia, dostępną, jakby się mogło wydawać, tylko artystom. Metoda aktywnego słuchania muzyki pozwala na swobodną zamianę ról, jakie mogą pełnić dzieci w danym utworze muzycznym- raz grają na instrumentach, za chwilę zaś stają się dyrygentem. Dzięki tej metodzie dzieci kształcą też swoją wyobraźnię dźwiękową. A utwór, mimo wielokrotnego słuchania nie traci na atrakcyjności.

Słuchanie muzyki metodą Batii Strauss integruje różne formy aktywności: słuchanie, granie, tańczenie i śpiewanie z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych. Pozwala w sposób niewerbalny odkryć różne aspekty dzieła muzycznego: jego formę, tempo i rytm oraz dynamikę i barwę oraz w stosunkowo krótkim czasie osiągnąć cel zamierzony przez nauczyciela.

Autorka metody podaje następujące etapy pracy z utworem:
1.Fabularyzowanie muzyki połączone z prostymi ruchami rytmicznymi.
2.Realizacja w tańcu.
3.Gra na instrumentach.
4.Połączenie tańca z instrumentacją.
5.Rozmowa o muzyce.

Edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej

„Ruch jest przyczyną wszelkiego życia" Leonardo da Vinci

„Edukacja przez ruch"- to system form i metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający go świat (Dorota Dziamska „Edukacja przez ruch, Kropki, kreski..." WSiP 2005).

 

Metoda podkreśla znaczenie ruchu w życiu dziecka, jako nieodłącznego elementu sprzyjającego procesowi uczenia się. Zwraca uwagę na podejmowanie działań, które sprzyjają kształtowaniu wyobraźni dziecka.
Poprzez aktywność ruchową dzieci doświadczają i poznają, czego wynikiem są prace plastyczne i techniczne. Dzięki temu mają poczucie satysfakcji, sprawstwa i spełnienia.

 

Metoda Edukacji przez ruch wykorzystuje 3 podstawowe formy aktywności dzieci:
- ćwiczenie – usprawnia wybrane funkcje organizmu, np. kreślenie, tupanie,
- zabawę – zawiera ona kilka ćwiczeń, np. dzieci chodzą wokół stołu, kreślą rytmicznie kropki ręką lewą i prawą
- grę - składa się z kilku ćwiczeń wg określonych zasad.

Zastosowanie elementów jogi w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym pozytywnie wpływa na sferę fizyczną, społeczną i psychiczną . Pozwala na kształtowanie świadomości ciała i płynących z niego odczuć.
Wykorzystywane ćwiczenia kształtują prawidłową postawę ciała w ciągu całego dnia. Dzięki jodze dzieci stają się bardziej uważne i skupione. Korzystnie wpływa również na tworzenie dobrych relacji społecznych i z własnym wnętrzem.

Joga poprawia gibkość, równowagę i koordynację ruchów. Jest „zabawą", która wzmaga wyobraźnię i rozwija kreatywność. Pozytywnie wpływa na kształtowanie samodyscypliny i samoopanowania. Ukierunkowuje energię, pozwala na właściwe jej rozładowanie, uwalnia napięcie i sprzyja równoważeniu emocji.

Wykonywane ćwiczenia ruchowe przyjmują formę opowieści, co stanowi sposób na łączenie upodobań dzieci do słuchania bajek z potrzebą aktywności fizycznej.
Zajęcia rozpoczynają się od rozgrzewki, która jest przygotowaniem do wykonywania zasadniczych ćwiczeń. Są one prowadzone przy wykorzystaniu podkładu muzycznego. Ostatnia cześć zajęć to relaksacja, która sprzyja przypływowi radości i siły.

Metoda Dobrego Startu prof. Marty Bogdanowicz

Założeniem tej metody jest wszechstronne wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka przez jednoczesne rozwijanie funkcji wzrokowych, słuchowych, językowych, dotykowo-kinestetycznych (czucie dotyku i ruchu) i motorycznych oraz ich współdziałania, czyli integracji percepcyjno-motorycznej (Bogdanowicz, 2000). Funkcje te leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania. Celem metody jest także kształtowanie lateralizacji (ustalenie ręki dominującej) oraz orientacji w schemacie ciała i w przestrzeni.

 

Ćwiczenia Metody Dobrego Startu są wskazane dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania- a więc właśnie w wieku przedszkolnym.

Metoda Klanzy

Dobre relacje i umiejętność współpracy to główny cel zabaw dających możliwość rozwijania się poprzez udział w pozytywnych zadaniach podejmowanych przez grupę. Wykorzystywana w zabawach duża, bajecznie kolorowa chusta KLANZY, wzbudza zainteresowanie i ciekawość dzieci, zachęca do wspólnych zabaw.

 

Gry i zabawy prowadzone tą metodą rozwijają u dzieci między innymi: zwinność i zręczność, precyzję ruchów, ogólną motorykę organizmu, a także ćwiczą szybkość i wytrzymałość, integrują grupę, wywołują dobry nastrój i psychiczne odprężenie.

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda ta jest uniwersalnym systemem ćwiczeń–zabaw-relacji, opartym na prostocie i naturalności.

Metoda nawiązuje do najbardziej pierwotnego sposobu porozumiewania się jakim jest „język ciała" - ruch i dotyk stanowią główne narzędzie wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka oraz terapii zaburzeń rozwoju.

Podstawowe założenia metody:
- rozwijanie za pomocą ruchu świadomości własnego ciała i otaczającej nas przestrzeni
- usprawnianie ruchowe
- dzielenie przestrzeni z innymi osobami oraz nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu za pomocą ruchu i dotyku.

Możliwości korzystania z tej metody są nieograniczone – może być stosowana w każdym wieku, bez względu na poziom rozwoju umysłowego, fizycznego i ruchowego.

Metoda Projektu Badawczego

Metoda zakłada, że zdobywanie wiedzy przez dzieci jest procesem naturalnym i powinno być samodzielne.
Rola nauczyciela ogranicza się do koordynowania pracy dzieci, organizowania im warsztatu i zapewnieniu bezpieczeństwa. Dzieci same podejmują działania, uczą się logicznego myślenia, stawiają pytania i poprzez eksperymentowanie szukają na nie odpowiedzi.

Do pracy włączani są aktywnie rodzice i środowisko lokalne – którzy występują w roli ekspertów, dzielących się swoją wiedzą.
Praca tą metodą składa się z trzech etapów – wyboru tematu przez dzieci, pod kierunkiem nauczyciela, pogłębiania wiedzy poprzez badania, eksperymenty, dyskusje, wywiady, spotkania itp., oraz podsumowania i przedstawienia wyników pracy innym osobom.

Inicjatywa, aktywność i nadawanie badaniom kierunku należą do dzieci, dzięki temu motywacja do działania i poczucie odpowiedzialności za to co robią są znacznie większe, niż wówczas, gdy są one zaproponowane prze nauczyciela.

Dzięki tej metodzie dzieci uczą się tak potrzebnej w dorosłym życiu pracy w grupie, organizowania tej pracy, współdziałania oraz współzawodnictwa. Rozwijają umiejętności min. korzystania z różnych źródeł zdobywania wiedzy, dostrzegania problemów oraz formułowania wniosków.

Warsztaty plastyczne

W naszym przedszkolu dużą uwagę przywiązujemy do działalności artystycznej dzieci. Poprzez rysowanie, malowanie, wycinanie, lepienie indywidualnie i w grupach dzieci rozwijają swoją wrażliwość estetyczną, sprawność manualną, uczą się współdziałania i eksperymentowania z różnymi materiałami plastycznymi.

Poza zajęciami wynikającymi z podstawy programowej organizujemy często tematyczne warsztaty plastyczne, w których uczestniczą dzieci z wszystkich grup wiekowych. Warsztaty urządzamy również poza budynkiem przedszkolnym – w ogrodzie, lesie, Ogrodzie Botanicznym lub Dendrologicznym, a także pobliskim Żurawińcu. Malujemy na papierze, drewnie, szkle, ceramice wykorzystując różnorodne materiały – płytki ceramiczne, panele podłogowe, płyty korkowe, talerze, słoiki itp.

Dzieci obdarowują bliskich prezentami wykonanymi przez siebie techniką decoupagu, scrapbookingu – obrazkami na desce, ozdobnymi naczyniami szklanymi, breloczkami i broszkami z filcu, laurkami wycinanymi z kolorowej pianki.

Organizujemy również warsztaty plastyczne wspólne dla dzieci i ich rodziców - w ten sposób wykonywaliśmy świąteczne stroiki z materiałów przyrodniczych gromadzonych podczas jesiennych wycieczek, kartki świąteczne przy użyciu maszynki Big Shot.